சுயநலம்

மெல்லிடையாளாய் உனைக்கண்டேன்
மழை மேகத்திரள் போல
கன்னியுன் கூந்தலுக்கு
ஓர் கவிதை சூடவும்
ஏனோ மனம் ஒப்பவில்லை
வெண்ணிலவாக்கி உன் விழியில் நீந்தும்
எண்ணிலா மீன்களுக்கும்
ஏனோ நான் வலை வீசவில்லை
விண்ணிலா மண்ணிலா நீயுதித்தாயென
ஒரு வினாக் கூட நான் எழுப்பவில்லை
இன்பநாள் அருகி
ஏறுபோலொரு காளை பற்றி
தேனிலா காணும் திகட்டாத
நாள் பொழுதில்
இணையராகி நெருங்கி
நீ திரிய கண்டுநான்
உனை கடுகளவும் நினைத்தில்லை
இன்று நான் உனக்கு எழுதுகிறேன்
ஏன்
அது சுயநலம்தான்
முந்தநாள் உன் மேனி
முன்னே பெருத்து
முகமும் கொஞ்சம் மொளுமொளுத்து
சொன்னதுபார் சேதி
கர்ப்பமாய் இருக்கிறேன் என
கரம் பற்றியவனுக்கில்லா எழுச்சி எனக்கு
மெல்லமாய் நட
உள்ளத்தில் நல்ல உவகை கொள்;
கள்ளமாயும் கனக்க சாப்பிடு
முடிந்தால் பொன்னியின் செல்வனை
கொஞ்சம் புரட்டிப்பார்
பூவரசம் பூவை ரசி
சங்கிலியன் தோப்பு பக்கம் போய்வா
பாரதியின் பாடல்கள் கேள்
கணணியில் இருந்து விளையாடு
என்னவோ எனக்குத் தெரியாது
உன்னை நான் இப்பொழுது
பெண்ணென்று நினைக்கவில்லை
எம் மண்ணை நிரப்பப்போகும்
நல்ல மழையென பார்க்கிறேன்
நல்ல தமிழ் பிள்ளை பெற்றுத்தா
பெற்றுத்தா பெற்றுத்தா பெற்றுத்தா!