அதிஸ்டம்

பிரபல கணித வாத்தியார்
பென்சனியர் பேரம்பலம் எழுதுவது
வரம்பு கட்டி
நான் வளர்த்தெடுத்த
வணக்கத்துகுரிய மாணாக்கரே
எங்கெங்கோ உள்ளபோதும்
என் இதயத்தில் உள்ளீர்
உள்ளத்தைவிட்டு உதிர்கிறேன்
உங்களை நான் உயர் வரமென்பேன்
என் கைக்கடிகாரம் கழற்றி கறுவி
உங்கள் கன்னத்தில் மின்னிய
என் கைகளை ஒருமுறை பார்க்கிறேன்
எண்ணத்தில் உயர்ந்த நீங்கள் எழுதப்பட்டுள்ளீர்கள்
மடக்கை மனனத்தில்
தடக்கிவிழுந்த உங்களுக்கு
இடக்கை வலக்கை என்று
என் பிரம்பால்
தழும்புவர தாக்கியதும்
பின் ஓடிவந்து நீங்கள்
சேர் என்றழைக்க என் மனம் இளகியதும்
ஏன் அடித்தேன் என்று
இருத்திவைத்து உங்களுக்கு
மனம் திறந்து பேசியதும்
கடைசிவரை உங்கள்
தாயும் தந்தையும்
சேர் உங்களை நம்பித்தான்
இராப்பகலாய் இவர்களுக்காய்
ஓடாய்த்தேய்கிறோம்
அடித்தாலும் உதைத்தாலும்
ஏன் என்று கேட்கோம்
உருப்படியாய் இவர்களை
உய்வித்தால் போதுமென்பதும்
இப்பொழுது நினைத்தால் இனிக்கிறது
எப்பேற்பட்டது அந்த உறவு
காக்கட்டையில் என்னை காணும்போதே
தெருவில் ஒதுங்கி நின்று
வணக்கம் சொன்ன வளர்ப்பினில்
இன்று உங்களை வைத்தியனாய்
வாத்தியாராய் எக்கவுண்டன் எஞ்சினியராய்
சிந்தனை செயற்பாட்டாளராய் காணும்போது
வேளைக்கே நான் வாத்தியாராயும்
நீங்கள் மாணாக்கராயும் இருக்க வாய்த்தது
இப்பிறவி அதிஸ்டம் என்பேன்!