Sunday, July 17, 2016

பழைய சொற்கள்

இன்று நேரம் இரவு 11 மணி 
ஜெட் விமானங்கள் போய் கொண்டிருந்தன வானில்
யாருடையதோ தெரியவில்லை 
வெளியே போய் பார்த்தேன் 
பழைய சொற்கள் நினைவில் 
பங்கர்
பரா லைட்
போட்டிடான்
ஐயோ
பிள்ளைகளை பார்த்தேன்
ஆழ்ந்து தூங்கி கொண்டிருந்தார்கள்
புத்தக பைகள் சுவரில் தொங்கி கொண்டிருந்தன .......

தீர்க்கமற்ற பாடல்



காற்றில் அலைந்து சென்றேன்
கடதாசியாய்
துண்டு பிரசுரமென
ஒருவன் பார்த்தான் கிழித்தான்
இன்னொருவன்
பொறுக்கி பத்திரப்படுத்தினான்
மலராய் ஒரு செடியில்
இருந்து பார்த்தேன்
சம்பிரதாயங்கள் பறித்துச் சென்றன
ஒருநாள் வாழ்க்கையும் இல்லை
தெரு நாயாய்
எல்லா வீதியும் திரிந்தேன்
அங்கங்கு நக்கினேன்
ஏகப்பட்ட கல்லெறிகள்
காயங்கள்
ஏகப்பட்ட கேள்விகள்
தலைப்புக்களில் நான்
தீர்க்கமற்ற
பிறவியின்அச்சம் பரவுகிறது

யாழ்ப்பாண பஸ்



பரலோகம் போகும்
பாய்ச்சலில் வந்த
ப துளை யாழ்ப்பாண
பஸ்ஸினை மறித்து
இளம்பெடியொண்டு
இயக்கச்சியடியில்
ஏறினான் உள்ளே
இலங்கை வரைபடத்தின்
ஆறு நதிகள் போல்
தம்பி தலையிலும்
கோடு வளைவுகள்
உச்சி எது எண்டு
ஊகிக்க இயலாதபடி
தலையை பிச்சு எடுப்பதர்க்கு
குயில் அஞ்சு கொடுத்திருப்பான்
அப்பால் இருக்கையில்
ஆவரங்கால் போகும் அப்புவுக்கு
இவன் மீதொரு கண்
தன் பேரனின் நினைவு வந்திற்றோ
இல்லை
அரை மீதிருந்து தரை மீது
விழ வழுக்கும் இவனின்
அளவில்லா ஜீன்ஸ் மீது
அடிக்கடி தம்பி
வழுக்கி விழும் ஜீன்சை
இழுத்து விடும்
புதிய பண்பாட்டில்
ஆப்பிள் ரகமொன்றின்
ஆரஞ்சு நிறம்
பஸ்சுக்குள் இருப்போரின்
பார்வையை திருப்புகிறது
தம்பியோ தன் பாட்டில்
காதுக்குள் வயர்விட்டு
கைத்தாளம் போடுகிறான்
வரணி போறதுகள்
கொடி காமத்தில்
குதித்து விட
குங்கும் பூ நிறத்தில்
பிறப்பு கொழும்பா கொடி - காமமா
என அறிய முடியாதபடிக்கு
அலங்கார தேவதையாய்
ஏறி ஒன்றுஅலமந்து நிக்க
தம்பி முகத்தில் ஒரு தவிப்பு
கொஞ்ச நேரத்தில்
எங்க என்று கதையை தொடக்கி
கைதடிக்குள் காதலுருவாக்கி
அடுத்த பஸ் தரிப்பில்
கைகோர்த்து இறங்கி
காட்டிவிட்டான் புதிதொன்று
வேர்த்துக் கிடக்கிறது
பண்பாடு பிறந்த
பழைய பூமி

மரம்

ஒரு சிறு நேரம் கிடைத்தது 
முற்றத்தில் ஒழித்து பிடித்து விளையாடிய சிறுவர்களிடம் 
நானும் வாறேன் என்றேன் 
ஒரே சிரிப்பு அவர்களுக்கு 
ஓடி போய் 
ஒரு மரத்தின் பின் ஒழித்தேன்
நான் உன்னிடம் ஒழிக்கலாம்
என்றது மரம் !

ஓடிப்போனவனின் கதையிலிருந்து



ஓ! 
டாட்ரா கானகங்களே
ஹோ வன் லங்
ஹோ வன் தானை
வெளியே காட்டினீர்
எமக்காகவுமா
எமக்கும்
இரண்டு பேனாக்கள் தருகிறாயா
மூர்க்கத்துடன்
எதிர்த்து நின்றதும் வியட்நாம்
போருக்கு பயந்து
கைக்குழந்தை ஹோவன் லங்கை ஏந்தியபடி ஓடிய
ஹோவன் தானும் வியட்நாம்.
வியட்நாமை எழுதும் இரண்டு பேனாக்கள்
டாட்ரா முழுக்க
ஊரிழந்தவனின்ஏக்கம்
மனச்சாட்சிகளுக்கு இடையில்
நடந்தபோரில் இறந்து போன
ஹோவன் தானின் பிணங்கள்
டாட்ரா நிரம்ப
ஓடிப்போனவனை
வியட்நாமின் வீரர்களின் கல்லறைகள்
எழுந்து நின்று பார்க்கின்றன
ஹோவன் தன்
உணர்ச்சி மேலிட நிற்கின்றார்
ஹோவன் லங்
கானகங்களை பார்க்கின்றார்
ஓடிப்போனவனின்கதையில் இருந்தும்
தொடங்குகிறது ஒரு விடுதலை கீதம்
குறிப்பு...
வியட்நாமின் போர்க்காலத்தில் காட்டுக்குள் தன் கைகுழந்தையுடன் ஓடி தந்தையும் மகனும் நாற்பது ஆண்டு கழித்து சொந்த ஊர் வர நேர்ந்தபோது.

வானம்



அவ்வப்போது பறக்கும் பட்டாம்பூச்சிகள்
வாலறுந்து
மின்சாரக் கம்பியில் தொங்கும் பட்டங்கள்
டவர்களின் உச்சியில் ஒளிரும்
மஞ்சள் சிவப்பு வெளிச்சங்கள்
திடிரென எழுந்து பறக்கும் கடதாசி
குளத்து வெளியில் காயும்
சலவைத் தொழிலாளியிடம் கொடுத்த
நம் எல்லோரதும் பல வர்ண ஆடைகள்
திருவள்ளுவர் சிலையின்
தலையிலிருக்கும் காகம்
மணிக்கூட்டுக் கோபுரத்தில் உச்சியில்
கூடு கட்டிக்கொண்டிருக்கும் புறாக்கள்
காதலிக்காக
கைக்குள்
பொத்தி வைத்திருக்கும் மின்மினி
வானம்
என் கையிலிருந்து தொடங்குகிறது

கடை


காற்றுக்கடை ஒன்று திறந்தேன்
நல்ல வியாபாரம்
வரிசையில் நின்று
வாங்கினர் புயற்காற்று
இன்னும் பல நூறு ஓடர் செய்துள்ளது
புயற்காற்றுக்குத்தான்!
ஒரு பதினாறு பதினேழு பருவங்கள் சில
தென்றல் காற்று வாங்கிச்சென்றன
வயற்காற்றின் விலையை
ஒரு சில விசாரித்துச்சென்றுள்ளன
டயானாவின் கூந்தலை வருடிய காற்று
கிளியோபற்றாவின்
கன்னத்தை தொட்ட தென்றல்
நயன்தாராவின் புன்னகையில் குளிர்ந்த காற்று
சமந்தாவின் துப்பட்டாவை தீண்டிய காற்று
எமி ஜாக்சனின் இடையை தழுவிய காற்று
ஆஸ் மலைக்காற்று
இப்படியும் கேள்விகள் தொடர்கின்றன.
நீண்ட நேரம் துலாவி விட்டு
காந்தி பெரியார் சேகுவராவின்
கடைசி மூச்சிருக்கா என கேட்டு
எங்காவது ஒன்று
அடிப்பெட்டிகளை கிளறவைக்கின்றன
ஒரு பக்கத்தில்
மணலாற்று காற்று
கோணமலைக்காற்று
இரணைமடுக்காற்று
கற்சிலைமடு காற்று நந்திக்கடல் காற்றையும்
அடுக்கி வைத்து காத்திருக்கின்றேன்
புதிய காற்றொன்றை நோக்கி.....

வீடு




பாதிக்கப்பட்டோர்க்கு பரிகாரமாய்
பக்கத்து நாடு தந்த பணத்தில்
ஊருக்குள் ஒரே மாதிரி வீடுகள்
ஒன்று ஒரு பத்து லட்சம் வரும்
ஒரு சதமும் கூடாது
கதவு தொட்டு கக்கூசு வரை
எல்லா ம் ஒரே அளவு
கந்தப்பு வீடெது
கயிலாய பிள்ளை வீடெது எண்டு
கண்டு பிடிக்க கால் நாள் கழியும்
ஒண்ட முன்னுக்கு நீட்டி
மற்றதை பின்னால் பெருப்பிச்சு
இன்னொன்றை வாசலை மாத்தி
எழுப்பி பதிச்சு கட்டியிருக்கலாம்
கட்டியிருக்கலாம்
அகட்டினதுக்கு ஒரு சன்னதம்
நீட்டினதுக்கொரு சன்னதம்
ஆடியிருப்பார் ரீ ஓ
வேண்டாம் வில்லங்கமெண்டு
மகிளிர் கல்லூரி சீருடை போல
எல்லாம் ஒரே மாதிரி
இ டபம் சிங்கம் மீனம் மிதுனம்
கன்னி துலாம் எல்லாம்
இங்கதானே இருக்குது.

பாதம்



நேற்று தாய் வீடு சென்றபோது
நாற்பது ஆண்டுகளுக்கு முன்
கட்டப்பட்ட கிணற்றின்
வாசல் படியில் பதிந்திருந்த
குழந்தைப் பாதங்களின் மேல்
கால் வைத்தபோது
பின்னாளில் களத்தில் வீழ்ந்த
அயல் வீட்டு குட்டியின் குரல் கேட்டு
விளையாட சென்றுவிட்டன.

வல்லாரை




மரக்கறி வாங்க
மனுசி அனுப்பி விட்டாள்
மதாளித்த கீரை
மனசுக்கு விருப்பம்
விசாரித்துப் பார்ப்போமென
வீற்றூட் கரட் கத்தரிக்காய்
முள்ளங்கி வெங்காயம்
வாங்கோ வாங்கோவென
வரிசையாய்
அழைத்த குரல் கேட்டு
அங்கு போய்
வெண்டைக்காய் தக்காளி கரட்
கையிலெடுத்து
நல்லதோ என்றேன்
என்ன கதையிது
எல்லாம் தம்புள்ள
தரம் என்றான் நம்மாள்
முந்தி ஒரு காலத்தில்
முத்தவெளியில் கூடும்
சனி புதன் சந்தையிலே
தென்னக்கோன் லொறியில் வந்து
கப்பல் மொந்தன் கதலி
கறிமிளகாய் கத்தரிக்காய்
என்ன விலை முதலாளி
இறக்கி தாங்க விலையை
எல்லாத்தையும் ஏத்திறமே
என்றுதானே நின்றார்
பவளத்தின் தோட்டத்தில்
படைபடையாய் காய்த்து
பாகற்காய் கூட
முன்பொரு கால் இனித்ததெனக்கு
இன்றென் இதயத்தில் ஏதோ வலி
சந்தை வாசலுக்கு வந்து
எங்கள் வாய்க்காலோரத்திலும்
வயற் கரையிலும்
தேடித்திரிந்து பிடுங்கி
பிடியாய் கட்டி
காலை முதல் காய்கின்ற
காது கிழிந்த கிழவியிடம்
வாங்கினேன்
இரண்டு பிடி வல்லாரை
இன்று நம் பொருளாதாரம்.